Geceleri uykusu kaçıyordu ve kalkıp yazılar yazıyordu. Sonu gelmeyen yazılar, bir şeylerin bitmesini istiyordu, zamanın geçmesini ama geçerken peşinde ona bir şeyler bırakmasını umut ediyordu. Yıpranmıştı kısacası. Sinirle mumu üfleyip yatağına uzandı ve uykuyla mücadelesine devam etti.
Masanın üstünde duran saman kağıtlarının üstünde Lermontov'dan bir alıntı mürekkebinin kurumasını bekliyordu:
"Özlemi fırtınadır
Bulursa dinginliği
Bulur ancak
Kasırganın koynunda."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder